رحمان

جهان می سوزد زین غم که بر دامان من است

وین چشم که چشمه حیوان من است

گر رحمان یگانه نطلبم ز او هیچ

که فرشته آن رحمان رحمان من است

اجل از هیبت نگاهش جان می لرزاند

شدکه این پری ، اجل جان من است

گویند تمام یاران دیوانه ای بس کنید رسوا

 ای ز خدا بی خبران او آغاز پایان من است

هزاران فریب داده در پی وسال ساده گفت

که ای زاهد او همه ی دلیل گناهان من است

علی قهرمانی